bugün dünyanın tepesinden düştüm en boş’a
unutulan bütün dillerde süzülerek
düşmek büyürken unuttuğum bir şeydi bulunca sevindim yerde
babam bir balkondu annem bir ev ben bir sarmaşık
herkes kadar marifetliydim herkes kadar çocuk
herkes kadar unuturdum ve hatırlardım herkes kadar
anne beni okula göndermesene
sana bir oğul olayım bir kız çocuğu ya da
akşam sofralarında yoldaş anne babam geldi mi?
o duvarı ben yazıladım
ben kafa tuttum devlete
ben haykırdım arkadaşlara haydi haydi!
o duvar yok artık
o arkadaşlar
o devlet bile yok yerinde
düşmek boş bir ev demek
boş bir sokak, boş bir kitap
tahta boşa düşen ilk yağmur ilk gözyaşı
bugün dünyanın en tepesinde gördüm:
büyürken insan daha bi çocuk olurmuş,
düşünce sığmazmış pantolon ceplerine
Ali Aydemir
Babam düşmüştü, sonra annem, sonra küçük ellerim metris demirliklerinde, babam gülüyordu, sonra annem, sonra küçük ağzım kahkaha attı. Düşmüştük ama aslında düşen devletin kendisiydi.
Bak nerelere götürdü beni yazınız.😌
Çok güzel.
BeğenLiked by 1 kişi
küçük şeyler, basit şeyler, yalın şeyler birbirlerine benzerler, birbirlerini severler, birbirlerine hep tanıdık gelirler, güzel şeyler..
BeğenLiked by 1 kişi